zaterdag 7 oktober 2017

Hoezo geen werk?

Hoezo geen werk?

 
— Gezocht: winkelpersoneel, timmermannen, obers, ict’ers, koks, loodgieters en heftruckchauffeurs. De 29.000 werkzoekenden in Amsterdam kunnen morgen aan de slag. Maar de aansluiting met de arbeidsmarkt blijkt ver te zoeken. Ondernemers zitten ondertussen met hun handen in het haar.
 
De personeelsadvertenties hangen door de hele stad. Bij Multivlaai, Spar, Bodyshop en Pieces in de Kinkerstraat in West kunnen mensen vandaag nog aan de slag. De mede-eigenaar van de Multivlaai: „Een gescheiden, al wat oudere vrouw reisde vanuit Eindhoven haar studerende kind in Amsterdam-Noord achterna. Zij vroeg of ze bij ons kon komen werken en wel per meteen. Kijk, dat is het enthousiasme wat je als ondernemer zoekt. Ze is nu alweer een half jaar bij ons en we zijn dolblij met haar.”
De Kinkerstraat staat niet op zich. Elke willekeurige winkelstraat in Amsterdam is gevuld met verzoeken ’om het team te komen versterken’. Maar zo gemakkelijk gaat dat niet. Bij navraag hangen de advertenties in de Kinkerstraat gemiddeld zo’n twee maanden en veel animo blijkt er niet te zijn. Assistent-manager Jeanine van kledingwinkel Pieces: „Wij zoeken een weekendhulp, een jonge meid die naast school of studie op zaterdag iets wil bijverdienen. Het is tegen het minimumloon, maar de kleren zijn te gek en het werk is niet heel zwaar. Je zou verwachten dat daar iemand op afkomt.”

Bodyshop

Maar het blijft stil. Manager Stefanie, die een collega met zwangerschapsverlof vervangt in de Bodyshop: „Wij zoeken echt al een paar maanden een assistent-manager voor ons filiaal op de Bilderdijkstraat. Maar belangstelling via de advertenties op het raam van de winkel is er nauwelijks. Jammer, misschien komt het omdat mensen minder vaak fysiek langs winkels lopen. Ik ben zelf ook bij de Bodyshop terechtgekomen via een online vacature.”
Jong personeel tegen een minimumloon, zoals bij de Pieces of Spar, is niet eens het uitgangspunt voor de Bodyshop. Stefanie: „Nee hoor, juist wat ouder personeel is hier zeer welkom. Ons product heeft nou eenmaal een verhaal, dat wij graag vertellen aan onze klanten.” Haar 53-jarige collega vult aan: „Ik krijg juist van jonge vrouwen te horen dat ze van mij veel sneller iets aannemen dan van iemand van hun eigen leeftijd.”

524.000 banen

Na de crisisjaren kan het eigenlijk niet beter met Amsterdam. Vorig jaar kwamen er 14.000 banen bij, wat het totaal op bijna 524.000 brengt. De stad profiteert van de groei in de ict, de detailhandel en horeca. Veel bedrijven hebben hun hoofdkantoor in Amsterdam en zeker na de Brexit heeft dit een aantrekkende zuiging op andere multinationals. Het toenemende toerisme stimuleert de werkgelegenheid in horeca en musea en Schiphol zorgt voor banen in de distributie. En de drang van de gemeente om 50.000 nieuwe woningen af te leveren voor 2025 schreeuwt om gekwalificeerd bouwpersoneel.
Horecaonderneemster Miranda van Dinther van horecabedrijf A Matter Of Taste heeft een acuut probleem. „Over twee weken heb ik een driedaags evenement. Daar heb ik honderdtwintig mensen voor nodig. Maar ons vaste uitzendbureau kan er maar vijftig regelen. En andere uitzendbureaus kampen met hetzelfde probleem. Ik weet nu nog niet hoe ik dit oplos. Misschien moet ik maar mensen uit België halen. Oplossen zal ik het, er is immers geen keus.”

Tussenjaar

Van Dinther, die tegenwoordig zelf meedraait in de bediening: „Mensen willen ook niet meer in de horeca werken, lijkt het wel. Er zijn natuurlijk veel leuke baantjes. Als vlogger of blogger kun je ook geld verdienen. En de huidige welvaart telt mee. Men heeft veel andere bezigheden naast werken. Tussenjaren bijvoorbeeld. Werken is eigenlijk een soort noodzakelijk kwaad. En ouders financieren heel erg veel voor hun kinderen.”
 
De mede-eigenaar van Multivlaai schaart zich achter het verhaal van Van Dinther. „De meeste mensen willen helemaal niet werken. Die komen met hun formulier van de UWV in de zaak en vragen of ik wil aangeven dat zij hebben gesolliciteerd. Dan krijg ik te horen dat ze niet zo goed tegen spanning kunnen... Ik ben zelf in 1992 gevlucht uit Joegoslavië voor de oorlog en buiten dat eerste jaar heb ik altijd in Nederland gewerkt. Zeven jaar in de metaal en nu al een tijd bij Multivlaai. Als mensen willen, kunnen ze werken.”

Inhaalslag

Dat er zoveel krapte is op de arbeidsmarkt heeft volgens Ton Wilthagen, hoogleraar arbeidsmarkt van de Universiteit van Tilburg, te maken met de crisis van de afgelopen tien jaar en de inhaalslag die Amsterdam nu maakt. „Amsterdam is absoluut een van de brandhaarden in ons land als het gaat om de vraag naar personeel. De mismatch tussen vraag en aanbod is het structurele probleem. De economie lag jarenlang plat. Vooral in een sector als de bouw was geen werk te krijgen. Dat wreekt zich nu. Nu zijn er te weinig timmermannen, elektriciens, makers van apps, elektrische fietsenmonteurs en vrachtwagenchauffeurs.”
 
De mismatch wreekt zich nu opzichtig, aldus Wilthagen. „Werkgevers denken even snel het UWV te bellen, het voormalige arbeidsbureau, en dan komen de mensen in bakken naar hen toe. Maar zo werkt het niet.”

Vraag en aanbod

Ook de opleidingen sluiten niet aan op de praktijk. Bart Drenth, voorman van mkb Amsterdam: „Het aanbod van personeel en dat van de opleidingen sluit niet goed aan. Dat is een structureel vraagstuk.” Zo kennen delen van Nieuw-West een jeugdwerkloosheid van 40 procent. „Dat is een ernstig probleem.”
De politiek moet serieus ingrijpen om de problemen op de Amsterdamse arbeidsmarkt in goede banen te leiden. Een woordvoerster van de ondernemersvereniging Oram brengt twee duidelijke obstakels voor de huidige arbeidskrapte in kaart: vervoer en huisvesting.

Openbaar Vervoer

„Het openbaar vervoer is simpelweg niet ingesteld op meer reizigers. Een ondernemer kan zijn personeel wel buiten Amsterdam halen, maar zeker in de horeca, moet personeel vaak doorwerken tot een tijdstip waarop de laatste trein al vertrokken is”, schetst zij. „Wie in Almere woont, komt niet meer thuis. Wat doe je dan?”
Een woning vinden in Amsterdam is voor het lage en middenkader eigenlijk een onmogelijkheid geworden. Een woning van 65 m2 betrekken vereist een beurs met minimaal 300.000 euro. Wachttijden voor een huurhuis lopen op tot twaalf jaar. Hoogleraar Wilthagen: ,,Eigenlijk zouden we mensen uit de EU moeten invliegen, zoals verplegers uit Spanje, om hier aan de slag te gaan. Maar stel, iemand uit bijvoorbeeld Estland wil hier komen werken, die zul je hier moeten laten wonen. Dan zullen ze zich wel twee keer bedenken. We krijgen in Amsterdam zo ondertussen Londense toestanden en steeds meer mensen zullen meer dan de helft van hun inkomen spenderen aan woonlasten.”

werklozen

De Oram-woordvoerster: „We hebben een enquête gehouden onder onze achterban. De grootste uitdaging voor ondernemers de komende jaren is hoe zij aan goed personeel kunnen komen. De oplossing is er niet. De derde gouden eeuw komt eraan, zegt de politiek, maar hoe we dat allemaal gaan organiseren, weten we nog niet.”
Wethouders Arjen Vliegenthart en Kajsa Ollongren (Werk en Economie) willen zo snel mogelijk met ondernemers om de tafel, nu door de hele stad een schreeuw om arbeidskrachten klinkt. „Dit is een serieus signaal”, zegt Vliegenthart. Samen met zijn collega Ollongren herkent hij de roep. „De stad wil graag helpen, bijvoorbeeld door mensen die nu nog werkloos zijn om te scholen en zo een plek op de arbeidsmarkt aan te bieden.”

Koks

Hij zegt dat hij met Ollongren kijkt hoe het Amsterdamse ’Servicepunt’ daarvoor ingezet kan worden. „In de horeca is bijvoorbeeld heel veel vraag naar koks. Wij willen nu met de ondernemers om tafel, om te kijken hoe we de Amsterdammers die nog geen werk hebben, kunnen begeleiden naar een baan. Dat kan bijvoorbeeld door bijscholing. Dat doen we nu al bij koks.”
Vliegenthart benadrukt dat ondernemers die nu geen personeel in de hoofdstad kunnen vinden, maar bijvoorbeeld heftruckchauffeurs uit andere delen van het land inhuren, zich sowieso mogen melden. „Ik vind dat de focus eerst op de Amsterdammers moet komen te liggen. Een heftruckopleiding is vrij snel te halen. Als bedrijven Amsterdammers in dienst nemen, hebben we daar als stad veel meer aan, dan dat we mensen van boven het Noordzeekanaal halen. Dat zou